Wynajem Autokarów

Bezpieczne prowadzenie pojazdów uzależnione jest min. od kondycji psychofizycznej kierowcy. Żeby zachować prawidłowe funkcje psychiczne, odnośnie szybkości i zakresu spostrzegania, szybkości i stałości reakcji, kierowca powinien przestrzegać minimalnych okresów przerw i odpoczynków oraz maksymalnych okresów jazdy. Przepisy socjalne kierowców (zasady wynikające z rozporządzenia WE 561/2006) mają na celu bezpieczeństwo wszystkich uczestników ruchu drogowego.

1. Dzienny okres odpoczynku. Gdy pojazd prowadzi 1 kierowca:
   
   • powinien być odebrany w ciągu 24 godzin od momentu rozpoczęcia dnia pracy kierowcy,
     
   • regularny powinien trwać, co najmniej 11 godzin ( może być podzielony na dwie części 3 godz. + 9 godz.),
     
   • skrócony (max 3 razy pomiędzy dwoma tygodniowymi odpoczynkami), powinien trwać min. 9 godzin.
W przypadku załogi kilkuosobowej:

• odpoczynek w wymiarze 9 godzin można odebrać w okresie 30 godzin.
Trzeba jednak pamiętać, że ten przywilej przysługuje kierowcy wyłącznie wtedy, gdy w trakcie każdego okresu prowadzenia pojazdu pomiędzy dwoma kolejnymi dziennymi lub tygodniowymi okresami odpoczynku, w pojeździe przebywa, co najmniej dwóch kierowców w celu prowadzenia pojazdu. Przez pierwszą godzinę obsady kilkuosobowej obecność innego kierowcy lub kierowców jest fakultatywna, ale przez pozostałą część tego okresu jest obowiązkowa.
2. Tygodniowy okres odpoczynku
   
   • powinien się rozpocząć nie później niż po zakończeniu sześciu okresów 24 godzinnych licząc od końca poprzedniego tygodniowego okresu odpoczynku,
   • w ciągu dwóch kolejnych tygodni kierowca wykorzystuje, co najmniej: dwa regularne tygodniowe okresy odpoczynku trwające 45 godzin, lub jeden regularny tygodniowy okres odpoczynku i jeden skrócony tygodniowy okres odpoczynku trwający, co najmniej 24 godziny.
   Skrócenie to należy jednak skompensować równoważnym odpoczynkiem wykorzystanym jednorazowo łącznie z innym okresem odpoczynku trwającym, co najmniej dziewięć godzin - przed końcem trzeciego tygodnia następującego po danym tygodniu.
3. Dzienny czas prowadzenia pojazdu
   
   • łączny czas prowadzenia pojazdu od zakończenia jednego dziennego okresu odpoczynku do rozpoczęcia następnego dziennego okresu odpoczynku lub pomiędzy dziennym okresem odpoczynku a tygodniowym okresem odpoczynku, nie może przekroczyć 9 godzin (dwa razy w tygodniu może trwać do 10 godz.).
   Przy czym tydzień należy rozumieć, jako okres od godz. 00.00 w poniedziałek do godz. 24.00 w niedzielę.
4. Tygodniowy czas prowadzenia pojazdu nie może przekroczyć 56 godzin.
5. Łączny czas prowadzenia pojazdu w ciągu dwóch kolejnych tygodni nie może być > 90 godzin.
6. Przerwy w jeździe - po okresie prowadzenia pojazdu trwającym cztery i pół godziny kierowca powinien zrobić ciągła przerwę (odpoczynek) trwającą, co najmniej czterdzieści pięć minut. Przerwę można podzielić na dwie części, pierwsza musi mieć, co najmniej 15 minut a druga, co najmniej 30 minut.

Tygodniowy okres odpoczynku kierowców wykonujących międzynarodowy okazjonalny przewóz osób.

       Od dnia 4 czerwca 2010 r. zmieniają się zasady odbierania odpoczynków tygodniowych przez kierowców wykonujących międzynarodowy okazjonalny przewóz osób. Główną cechą przewozu okazjonalnego jest to, że obejmuje przewóz grup pasażerów utworzonych z inicjatywy organizatora, zleceniodawcy lub samego przewoźnika. Odbierać odpoczynki tygodniowe na nowych zasadach będą mogli tylko kierowcy wykonujący międzynarodowy przewóz okazjonalny, którego czas trwania w kraju innym niż ten, w którym rozpoczęto świadczenie tej usługi wynosi, co najmniej 24 kolejne godziny, przy czym ten inny kraj musi być państwem, na terenie, którego do tego przewozu ma zastosowanie rozporządzenie (WE) nr 561/2006. Odebranie tygodniowego okresu odpoczynku kierowcy będą mogli odłożyć i rozpocząć nie później niż po zakończeniu dwunastu okresów dwudziestoczterogodzinnych licząc od końca poprzedniego regularnego trwającego 45 godzin tygodniowego okresu odpoczynku. Kierowca, który odebrał odpoczynek tygodniowy po więcej niż sześciu, ale nie więcej niż dwunastu okresach dwudziestoczterogodzinnych powinien skorzystać z dwóch regularnych tygodniowych okresów odpoczynku albo jednego regularnego tygodniowego okresu odpoczynku i jednego skróconego tygodniowego okresu odpoczynku trwającego, co najmniej 24 godziny, ale w tym drugim przypadku skrócenie powinno być jednorazowo rekompensowane równoważnym okresem odpoczynku wykorzystywanym przed końcem trzeciego tygodnia po zakończeniu okresu odstępstwa.
       Od 2 stycznia 2014 r. odpoczynki tygodniowe na nowych zasadach będzie można odbierać wyłącznie wtedy, gdy pojazd będzie wyposażony w tachograf cyfrowy, dodatkowo, jeżeli przejazd będzie się odbywał w godzinach od 22.00 do 06.00, to będzie musiał być prowadzony przez załogę, co najmniej dwuosobową albo nieprzerwany okres prowadzenia pojazdu pomiędzy dwoma przerwami 45-cio minutowymi odbieranymi zgodnie z art. 7 rozporządzenia 561/2006 dla pojedynczego kierowcy będzie wynosił nie więcej niż 3 godziny.

       Częstą praktyką w przewozach osób na długich trasach jest wykonywanie przewozu przez załogę trzyosobową, w której wszyscy trzej kierowcy są w pojeździe od początku do końca przewozu. Warto zauważyć, że każdy z kierowców w takiej sytuacji rozpoczyna swoją aktywność w tym samym czasie, nie można przyjmować, że jeden lub dwóch z nich rozpoczyna swój dzień pracy dopiero od momentu prowadzenia pojazdu a wcześniej są „pasażerami”. Zgodnie z definicją kierowcy - jest nią osoba, która prowadzi pojazd nawet przez krótki okres, lub która jest przewożona w pojeździe w celu podjęcia w ramach swoich obowiązków jego prowadzenia w razie potrzeby. W przypadku załogi dwuosobowej pojazd może (2 razy w tygodniu) jechać bez przerwy 20 godzin. Trzeci kierowca przedłuża jazdę tylko o 1 godzinę, ponieważ wszyscy kierowcy przed upływem 30 godzin od momentu rozpoczęcia dnia pracy muszą odebrać dzienny okres odpoczynku.

Na podstawie Poradnika WITD w Katowicach. Pełna treść poradnika dostępna jest pod tu: Poradnik WITD